177 سرگیجه و مشکلات تعادل : راهنمائی برای بیماران و مراقبین

ترجمه : https://www.brainandspine.org.uk/wp-content/uploads/2020/02/Dizziness-and-Balance-Problems-Brain-Spine-Foundation-2020.pdf
177

عنوان مقاله : سرگیجه و مشکلات تعادل : راهنمائی برای بیماران و مراقبین
محتویات
سوالات رایج ................................................................... 2
سامانه تعادل ................................................................... 6
دیگر علائم مرض ............................................................. 10
آزمایشات & بررسیها ........................................................ 11
دلایل سرگیجه و عدم تعادل ................................................... 16
درمانهای امکان پذیر ............................................................. 32
اشاراتی برای زندگی روزانه .................................................... 42
مراقبین حرفه ای ................................................................. 45
دیگر موسسات مفید .............................................................. 46
درباره این کتابچه
این کتابچه اطلاعاتی را درباره مشکلات سرگیجه و عدم تعادل در بزرگسالان فراهم می کند.آن هدف گیری کرده است تا شما را حمایت کند که درباره سرگیجه بیشتر بفهمید، شامل اینکه چه چیزی ممکن است باعث آن شود، و اینکه سامانه تعادل شما چگونه کار می کند، آزمایشهائی که شما ممکن است نیاز داشته باشید، و روشهای درمانی که ممکن است به شما کمک کند. این کتابچه همچنین شامل اطلاعاتی می شود که ممکن است یه شما کمک کند تا عوارض جانبیتان را مدیریت کرده و کیفیت زندگیتان را حفظ کنید.
منابع حمایت و اطلاعات بیشتر و جزئیات منابع درخواستی را می توان در انتهای این کتابچه یافت.
سوالات رایج
سرگیجه (dizziness) چیست؟
سرگیجه یک عارضه جانبی رایج است که خیلی از افراد در دوره ای از زندگیشان تجربه خواهند کرد و معمولا نشانه یک چیزجدی نمی باشد.
سرگیجه اغلب به سبب مشکلی است که بر سامانه تعادل در گوش داخلی تاثیر می گذارد. خیلی از علتهای سرگیجه خودشان خوب شوند، اما اگر شما نگرانید و یا آن بر کیفیت زندگی شما تاثیر گذاشته است پس شما می بایست با دکترتان صحبت کنید.
لغت سرگیجه اغلب استفاده می شود تا مجموعه ای از احساسات و ظواهر را شرح دهد همچون حس کردن:تزلزل یا عدم تعادلدورران سر یا غش کردنگیجی یا منگیمثل اینکه شما یا چیزهای اطراف شما دارند حرکت می کنند (دوران کردن، وارونه دیدن)
بعضی افراد که سرگیجه را تجربه می کنند آن را دشوار می یابند که شرح دهند و ممکن است این احساس را مقایسه کنند با:قدم زدن روی تشک یا سطوح نرممست بودن یا تلو تلو خوردندر چرخ و فلک بودن یا در قایقی در آب متلاطم بودن
سرگیجه و مشکلات تعادل می تواند افراد در تمام سنین را تاثیر گذارد.شما احتمالا بیشتر وقتی که پیر می شوید سرگیجه را تجربه می کنید و بعضی تحقیقات پیشنهاد می کنند که در زنان رایجتر از مردان می باشد.
اکثر افرادی که مشکلات سرگیجه یا عدم تعادل را تجربه می کنند یک بهبودی خوب دارند اگرچه بعضی از افراد ممکن است سرگیجه مکرر و ثابتی را تجربه کنند که تاثیز زیادی بر زندگیشان بگذارد.
دوران سر(vertigo)
دوان سر اغلب توسط افراد حرفه ای درمان استفاده می شود تا به نوع خاصی از سرگیجه رجوع شود. شخصی با دوران سر یک احساس قوی را تجربه خواهد کرد که یا آنها یا اطرافشان دارند حرکت می کنند وقتی که آنها واقعا ایستاده اند.
حس حرکتی که این شخص معمولا تجربه می کند یک حس چرخشی یا متمایل نسبت به آن می باشد. کمتر رایج است که افراد ممکن است حس کنند که آنها گویی دارد می افتند یا به جلو هل داده می شوند. دوران سر گاهی اوقات در مکالمات عمومی استفاده می شود تا ترس از ارتفاع یا افتادن را تشریح کند. این استفاده دقیقی از این لغت نیست. اما بعضی از افراد ممکن است دوران سر(همچون نوعی سرگیجه) را تجربه کنند وقتی که آنها از در ارتفاع بودن آگاهند ( مخصوصا وقتیکه آنها از اتفاع می ترسند)
علتهای رایج ایجاد سرگیجه چیست؟
خیلی شرایط مختلفی وجود دارد که آنها ممکن است باعث سرگیجه یا مشکلات تعادل شوند، برای مثال سرگیجه عصبی دهلیزی (vestibular neuronitis) (صفحه 18 را ببینید) سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (Benign paroxysmal positional vertigo) (صفحه 19 را ببینید) و میگرن (صفحه 23 را ببینید)
سرگیجه اغلب توسط مشکلاتی که برگوش داخلی تاثیر می گذارند، ایجاد می شود ( صفحه 7 را ببینید)، اما گاهی اوقات می تواند توسط مشکلاتی که بر دیگر قسمتهای بدن تاثیر می گذارند، مثل قلب، شریانهای خونی یا سامانه عصبی، ایجاد شود. سرگیجه تنها نشانه شرایط موثر بر این نواحی می باشد و دکتر و متخصص شما برای نشانه ها و عوارض جانبی دیگر بررسی خواهد نمود تا به آنها برای تشخیص صحیح کمک کند.
سرگیجه و مشکلات تعادل بخاطر دل آشوب، تقلا، کمبود آب، کمبود شکر خون یا اثرات جانبی داروها هم رخ می دهند (صفحه 27 تا 31 را ببینید)
وقتی که نگرانم چه کسی را باید ببینم ؟
اگر شما از نشانه های بیماریتان نگرانید شما می بایست با دکترتان صحبت کنید.
دکترتان شما را برای دیدن یک متخصص ارجاع خواهد داد اگر آنها فکر کنند که آن لازم می باشد.و آنها همچنین قادرند که شما را در یافتن راههائی در مدیریت کردن عوارض جانبیتان، حمایت کنند.
گفتگو کردن با دوستان و خانواده اتان همچین می تواند کمک کننده باشد.مخصوصا اگر سرگیجه و مشکلات تعادلتان زندگی روزانه اتان را تاثیر گذاشته است.آنها ممکن است قادر باشند به شما در فعالیتهای روزانه اتان کمک کنند و شما را در یافتن مسیرهای فعال باقی ماندن حمایت کنند تا کیفیت زندگی را خفظ کنید.

چه وقت باید توصیه های فوری پزشکی را طلب کنم؟یک سردرد جدید متفاوت یا شدیدبعد از یک صدمه سرافتادن یا مشکل در راه رفتنغش کردن یا افتادندوران سردرد قفسه سینهاز دست دادن شنوائی یا زنگ زدن گوشتغییرات رفتاریبی حسی روی صورت یا با لکنت سخن گفتندو بینی یا از دست دادن بینائی

چه می توانم به کنم تا در کوتاه مدت از سرگیجه راحت شوم؟
سرگیجه و مشکل تعادل خودش می تواند بهتر شوند و ممکن است فقط بعد از زمان کوتاهی از بین روند.
در حالیکه احساس سرگیجه دارید کارهائی وجود دارد که شما می توانید بوسیله آنها از خودتان مراقبت کنید:به آرامی حرکت کنید و وقتی که از حال خوابیده می ایستید و یا از حالت نشسته بر می خیزید مراقب باشید.با خوردن آب خودتان را سیراب نگه داریداز کافئین، الکل و تنباکو پرهیز کنیدوقتیکه در بیرون می گردید از فضاهای شلوغی که افراد در حرکتند، پرهیز کنید.اگر شما احساس ناپایدای نمودید، نگاه کردن به اشیاء ثابت اطراف می تواند به شما کمک می کند.
سامانه تعادل

حس تعادل به شما اجازه می دهد بایستید و ، بدون افتادن، حرکت کنید

نگه داشتن تعادل یک روند پیچیده است. و آن بستگی دارد به اینکه مغزتان دریافت می کند نشانه ها و اخطارهائی از: چشمان (سامانه بینائی)گوش داخلی (سامانه دهلیزی)مفاصل و عضلات (دریافت موقعیت مکانی(proprioception))
این نشانه ها و اخطارها و اطلاعاتی به مغزتان درباره موارد زیر می دهد:کجا هستید و در پیرامونتان چه چیزهائی وجود دارندموقعیت جسمتان به نسبت اطرافتان (مستقیم، وارونه و غیره)موقعیت و حرکت اعضای بدنتان (برای مثال کف پا، ساق پا)
محلهای مختلف جسمتان در پردازش و مقایسه این نشانه هائی که از اطرافتان دریافت می کنند در گیر هستند.
گوش داخلی و سامانه دهلیزی

گوشتان سه قسمت اصلی دارد:گوش خارجی یا بیرونی (قسمتی که شما می توانید در بیرون ببیند)گوش میانی (که صدا را از گوش بیرونی به گوش داخلی می برد)گوش داخلی (همچنین به عنوان لابیرنث (labyrinth) شناخته می شود)
سازه گوش داخلی ، که لابیرنث نامیده می شود، درون جمجمه سرتان قرار دارد.
دو سازه لابیرنث موجود است ، هرکدام در یک طرف سرتان می باشد.
هر لابیرنث به دو بخش تقسیم شده است:حلزون گوش (مسئول شنیدن)سامانه دهلیزی (مسئول تعادل)
به دلیل پیوند نزدیک بین سامانه شنیداری و سامانه تعادل دکترتان از شما درباره وضعیت شنیداریتان سوال خواهد نمود وقتی که دارد سرگیجه و مشکلات تعادلتان را تحقیق می کند.
سامانه دهلیزی یک سامانه پیچیده اعصاب ،کانالهای کوچکی که مجاری نیم دایره ای نامیده می شوند، و مایعات می باشند. سامانه دهلیزی علامتهائی ارسال می کند که مغزتان را درباره حرکات و موقعیت سرتان مطلع می کند.
سه مجموعه کانال (کانالهای نیم دایره ای) در هر سامانه دهلیزی وجود دارد. اینها وقتی که شما سرتان را حرکت می دهید، نمایان می سازند.
همچنین دو سازه ای که اندام سنگ گوش (otolith) نامیده می شوند وجود دارند. اینها درباره موقعیت سرتان به مغزتان اطلاع می دهند و آنها همچنین وقتی که سرتان در یک خط مستقیم حرکت می کند را در می یابند.
سرگیجه یا دوران سر ممکن است رخ دهد وقتی که علامتهائی از سامانه های چپ و راستتان اطلاعات ناسازگاری را فراهم می کنند، یا اگر مغزتان فکر کند که سرتان دارد حرکت می کند وقتی که آن حرکت نمی کند. خیلی از اشکال سرگیجه ممکن است راه اندازی شود یا اینکه توسط حرکت کردن سرتان، بدتر شود.
بینائی و دیگر قسمتهای سامانه تعادل
درکنار سامانه دهلیزی، مغزتان اطلاعت را از چشمان، مفاصل و عضلاتتان دریافت می کند که این موضوع استفاده می شود تا به حفظ شدن تعادلتان کمک می کند.
چشمانتان اطلاعاتی را درباره اطراف ، حرکات و موقعیت تنتان ارسال می کنند.بینائی خوب از طریق دو چشم قسمت مهمی از احساس تعادلتان می باشد.
اطلاعات ارسال شده توسط اعصاب عضلات و مفاصلتان همچنین به مغزتان درباره حرکات و موقعیت تنتان، اطلاع رسانی می کند. گردن ، مچها، پاها و کفلها منابع مهم خاصی از اطلاعات می باشند وقتی که این موضوع با حس تعادلتان مرتبط می شود .
توانائی شما در متعادل ماندن همچنین بستگی خواهد داشت به اینکه عضلات و سامانه اعصابتان (مغز، ستون فقرات و عصبها) قادرند که در حفظ یک وضعیت یا موقعیت ثابت مورد لزم، هماهنگ شوند. شرایط و صدماتی که سبب ضعف عضلات می شوند یا اینکه هماهنگیتان را تاثیر گذارند گاهی اوقات همچنین می توانند بر تعادلتان اثر کنند.
خیلی از افراد هنوز می توانند یک حس خوبی از تعادل جدای از مشکلات گوش داخلی، داشته باشند.
این بدین دلیل است که مغز می تواند مغزتان را منطبق و بازبینی کند با اتکا به دیگر منابع اطلاعاتی که دریافت می کند. این روند جبران دهلیزی (vestibular compensation) نامیده می شود ( صفحه 32 را ببینید) و آن زمان می برد که رخ دهد.
عوارض جانبی دیگر
چه سامانه های دیگری ممکن است من داشته باشم؟
مشکلاتی که سبب ایجاد سرگیجه می شوند ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی دیگری شوند و آن بستگی دارد به اینکه چه قسمتی از بدنتان و چگونه دارند بر تاثیر می گذارند. این دیگر عوارض جانبی می توانند در کمک کردن به تشخیص علت سرگیجه اتان مهم باشند. شما می بایست دیگر عوارض جانبی که تجربه می کنید را با دکتر یا متخصصتان بحث کنید.
یک حادثه شدید سرگیجه، مخصوصا دوران سر، می تواند باعث شود که شما احساس بیماری (دل آشوب) کنید، یا احساس کنید که بیمارید.(استفراغ کنید)
عفونت گوش همچنین ممکن است باعث شود که شما حس بیماری ، همچنین دیگر عوارض جانبی مثل درد(درد گوش)، تب (دمای بالا) ، یا ترشحاتی که از گوشتان بیرون می آید، داشته باشید.
اگر سرگیجه اتان به سبب مشکلات گوش داخلی ایجاد شده است، شما ممکن است همچنین مشکلاتی با شنیدنتان را متوجه شود. این بدین دلیل است که سامانه شنیداری و تعادل در گوش داخلی نزدیک هم می باشند. مشکلات با شنیدن می تواند صدای زنگ یا وزو (tinnitus) در یک یا هر در دو گوش، یا مقداری از دست دادن شنوائی باشد.
بعضی از افراد زمخت یا بی ثبات به دلیل مشکلات جسمی مثل کرختی و سستی در پاهایشان، می شوند.
دیگر عوارض جانبی ممکن دو بینی، بی حسی در صورت، و مشکلاتی با سخن گفتن می باشد. اینها ممکن است علاماتی باشند که مشکلاتی با اعصاب موجود در سر و صورتتان وجود دارد.
صفحه 4 را برای دریافتنمودن نظرات ببینید که چه وقت با دکترتان صحبت کنید و چه وقت رایزنی درمانی فوری را جویا شوید.
آزمایشها و بررسیها
به منظور فهمیدن اینکه چه چیزهائی سبب سرگیجه اتان شده است دکتر یا متخصصتان نیاز خواهند داشت که درباره عوارض جانبیتان بیشتر بدانند.
آنها سوالاتی شبیه موارد زیر از شما خواهند پرسید:کی و چگونه سرگیجه شما آغاز شد؟چه مدت آن طول می کشد؟آیا آن دائمی می باشد؟آیا هر چیزی آن را تحریک می کند؟ یا آن را بدتر می کند؟چه عوارض جانبی دیگری شما دارید؟آیا هیچ داروئی مصرف می کنید؟
آن می تواند کمک کننده باشد اگر شما یک دفترچه یادداشت روزانه از سرگیجه و عوارض جانبی دیگرتاتان داشته باشید. ثبت نمودن جزئیاتی مثل اینکه کی آنها ار تجربه کرده اید؟ چه کار داشتید در آن زمان می کردید؟ چه مدت عوارض جانبیتان طول کشید؟ و هرچیزی که انجام دادید یا مصرف کردید در آن زمان که کمک نموده است چیست؟ شما می توانید اینها را با دکتر یا متخصصتان در میان گذارید و آن می تواند به پاسخ دادن بعضی از سوالات آنها کمک کند.
اغلب شما همچنین یک آزمایش فیزیکی را خواهید داشت و ممکن است برای آزمایشات بیشتری مراجعه کنید.اینکه چه آزمایشاتی شما انجام خواهید داد بستگی به عوارض جانبیتان و هر یافته ای از این ارزیابی خواهد داشت.
آزمایش هال پایک (Hallpike)
آزمایش هال پایک قبلا استفاده می شد برای دیدن اینکه آیا سرگیجه اتان بوسیله حرکت خاصی از سرتان تحریک یا بدتر می شود. آن اغلب به همراه آزمایش غلطیدن (صفحه 12 را ببینید) به عنوان بخشی از مجموعه آزمایشات وابسته به موقعیت، استفاده می شود.
دکترتان سرتاسر حرکات قبل از این آزمایش با شما گفتگو خواهد کرد.
شما با نشستن بر روی تخت آغاز خواهید کرد، و آنها از شما خواهند خواست که سرتان را به یک طرف بچرخانید.
سپس آنها دستانشان را در اطراف سرتان خواهند گذاشت به شما کمک می کند تا درحالیکه سرتان را چرخیده نگه داشته اید، دراز بکشید. سرتان یک کمی به پائین خم خواهد شد، از انتهای تخت دور می شود، اما توسط دکترهایتان حمایت خوهد شد.
از شما درخواست خواهد شد که هنگام این آزمایش چشمانتان را باز نگه دارید.دکترچشمتنتان را برای 30 ثانیه بعد از اینکه دراز کشیدید، تماشا خواهد کرد.سپس آنها سرتان را به سمت دیگر خواهند چرخاند و به تماشا کردن چشمانتان برای 30 ثانیه دیگر ادامه می دهند.
حرکت چشمانتان هنگام این آزمایش می تواند به تشخیص علت سرگیجه اتان کمک کند.این آزمایش مخصوصا در تشخیص دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم BPPV)) (صفحه 19 را ببینید) کمک کننده است.
شما ممکن است دریابید که این آزمایش شما را گیج می کند، و دکترتان آنجاخواهد بود که حمایتتان کند اگر آن اتفاق رخ دهد.
آزمایش غلطیدن
آزمایش غلیدن یا تاق باز غلیدن، یک آزمایش دیگری بود که قبلا به تشخیص دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم BPPV)) (صفحه 19 را ببینید) کمک می کرد.
این آزمایش انجام می شود موقعیکه شما تا حدودی سرتان بالا آماده و دراز کشیده اید. دکترتان شما را حمایت خواهند کرد تا سرتان را به هر طرف بچرخانید، و حرکات چشمانتان رامشاهده خواهند نمود. از شما ممکن اس درخواست شود که سرتان را به حالت چرخیده برای مدت کوتاهی نگه دارید. این آزمایش ممکن است باعث شود که شما احساس گیجی کنید.
آزمایشهای ارزیابی دوران سر (electronystagmography) و چرخش غیر ارادی چشم (Videonystamography )
آزمایشهای ارزیابی دوران سر (VNG) و چرخش غیر ارادی چشم (ENG) آزمایشهائی می باشند که حرکات چشمتان را ثبت می کنند.
حرکات چشمانمان می توانند توسط فعالیت سامانه تعادل در گوش داخلی و مغز متاثر شوند. آزمایشهای ارزیابی دوران سر (VNG) و چرخش غیر ارادی چشم (ENG) می توانند در تعیین کردن اینکه آیا یک مشکل تاثیر گذاری در این نواحی وجود دارد کمک کنند.
حرکات چشمانتان می توانند با استفاده از عینکهای مخصوص آزمایش ارزیابی دوران سر (VNG) یا به سیمهای برقی (ENG) وصل شوند که به تشکچه های کوچکی که به آرامی به پوست اطراف چشمتان متصل می باشند ، ثبت شوند .
این مجموعه آزمایشها ممکن است شامل بعضی ها شوند که در این بخش بصورت جداگانه فهرست بندی شده اند. در بین بعضی از آزمایشها ممکن است از شما سوالاتی پرسیده شود یا اینکه یک کار ذهنی برای انجام به شما ارائه شود و این موضوع به صحت نتایج کمک می کند.
آزمایش کالری
این آزمایش قبلا سامانه های تعادل را در گوش داخلیتان ارزیابی می کرد.
یک مقدار کمی آب سرد یا گرم به درون گوش داخلیتان در یک طرف چکانده می شد. این موضوع باعث یک اختلاف حرارت بین طرف راست و چپ می شود. گاهی اوقات یک مقدار کمی هوای فشرده ممکن است بجای آب استفاده شود.
دکتر یا متخصصتان بعد از اینکه این کار انجام شد حرکات چشمانتان را مشاهده خواهند نمود.
هر طرف با استفاده از هم آب سرد و هم آب گرم آزمایش خواهد شد، و به شما بین هر قسمت از آزمایش استراحت داده خواهد شد.شما ممکن است در حین یا بعد از این آزمایش احساس سرگیجه کنید، اما این موضوع نمی بایست زیاد طول بکشد.
آزمایش شنوایی
بعضی از شرایطی که باعث سرگیجه می شوند ممکن است بر شنوائیتان تاثیر گذارد و شما ممکن است برای انجام دادن مجموعه ای از آزمایشها فرستاده شوید تا به نمایان ساختن این موضوع کمک کند.
این آزمیشها ممکن است شامل گوش دادن با هدفون و بیان کردن وقتی که صداهای مشخصی را می توانید بشنوید.
دیگر آزمایشها ممکن است ارزیابی سامانه شنیداریتان را مستقیما با سیمهای الکتریکی درگیر کند. این سیمها به تشکهای کوچکی وصل هستند که به آرامی به سرتن متصل می باشند.
آزمایش تمپانومتری (Tympanometry)
( نوعی آزمایش جهت تشخیص وجود مشکل در گوش میانی است)
این آزمایش استفاده می شود تا حرکات پرده گوشتان را ارزیابی کند، و می تواند در نشان دادن مشکلاتی همچون عفونت یا جمع شدن مایعات پشت پرده گوش ، را کمک کند.
دکتر یا متخصصصتان یک چیز نوک تیز نرم را در کانال گوشتان قرار خواهد داد، تقریبا شبیه انتهای یک هدفون می باشد. آنها یک صدائی را در گوشتان پخش می کنند و فشار هوای درون گوشتان را با دقت ارزیابی و تغییر می دهند. حرکت پرده گوشتان اندازه گیری خواهد شد و بر روی یک نمودار رسم خواهد شد.
شما یک صدای آرامی را خواهید شنید و یک فشار اندکی را حس خواهید نمود.اگر این آزمایش شما را به زحمت انداخت دکتر و متخصصتان قادر خواهند بود که متوقف کنند.
آزمایش دهلیز احضارشده عضلانی بالقوه (VEMP)
این آزمایش فعالیت عضلات گردنتان را بعد از پخش کردن یک صدای بلند در گوشهایتان را اندازه گیری می کند.
آن کمک می کند ارزیابی اعصاب مرتبط با یک بخشی از گوش داخلی که سکول (saccule) نامیده می شود، که مسئول تعیین نمودن حرکات بالا و پائین سر می باشد.
این آزمایش ممکن است برای شما در یک موقعیت دراز کشیده یا نشسته انجام شود.دکتر یا متخصصتان ممکن است سمعکهائی را در گوشهایتان قرار خواهد داد، و به آرامی یک تعداد کمی تشکچه که به سیمهای الکتریکی متصلند را روی سر و گردنتان قرار خواهد داد. هنگام این آزمایش شما صداهای بلندی را برای حدود 45 ثانیه خواهید شنید. ممکن است شما سرتان را در یک موقعیت خاصی هنگام انجام این آزمایش ، قرار دهید.
سیتی اسکن یا ام آر آی
سیتی اسکن ها (تشخیص کامپیوتری) و ام آر آی اسکن (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) تصاویر سه بعدی با جزئیاتی از بدن تولید می کنند.
شما ممکن است که یک یا هردوی این اسکن ها را برای بررسی جزئیات بیشتری در نواحی همچون گوش داخلی یا مغز، داشته باشید.
علتهای سرگیجه و مشکلات تعادل
سرگیجه و مشکلات تعادل می توانند بوسیله مجموعه ای از مشکلات و شرایط بوجود آیند.دکتر یا متخصصتان از اطلاعاتی که از گفتگو با شما فراهم نموده اند، به همراه نتایج هر آزمایشی که انجام داده اند، استفاده خواهند نمود، تا به تشخیص دادن آنچه که سبب عوارض جانبیتان شده است کمک کند.
مشکلات تاثیر گذار بر گوش داخلی بین رایجترین علتهای سرگیجه می باشد اینها شامل موارد زیر می باشند:دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم BPPV)) (صفحه 19)التهاب دهلیزی (صفحه 18)بیماری منیرق (Ménière) (صفحه 20)
سرگیجه گاهی اوقات می تواند بوسیله مشکلات متاثر بر مغز بوجود آید. برای مثال میگرن دهلیزی (صفحه 23) یک علت رایج سرگیجه یا دوران سر می باشد که فکر می شده مرتب با تغییردر فعالیت مغز می باشد.
شرایطی که می تواند اثر کند بر ستون فقرات یا اعصابتان ، قلب یا رگهای خونیتان، یا اختلالات خونی مثل کم خونی همچنین ممکن است سبب سرگیجه شوند.دکتر یا متخصصتان برای دیگر نشانه ها و عوار جانبی بازبینی خواهند نمود، آنچنانکه سرگیجه نادرا تنها عارضه جانبی است که بر این قسمتهای بدن تاثیر می کند. اگر آن فرض شود یک شرط تاثیر کننده بر یکی از این نواحی ممکن است علت سرگیجه شما باشد، شما به متخصص مرتبط و مناسب ارجاع داده خواهید شد کسی که قادر خواهد بود با مراقبت و درمان مناسب از شما حمایت و پشتیبانی کند.
اگر شما به یک متخصص اعصاب یا متخصص گوش داخلی ( مثل دکتر گوش اعصاب ، پزشک شنوائی دهلیزی یا مشاور گوش و حلق و بینی(ENT) ) ارجاع داده شده اید پس احتمالا علتهائی شبیه اینها غیر محتمل شده اند.

اختلالات دهلیزی پیرامونی در مقابل مرکزی
مشکلاتی که بر سامانه دلیزی تاثیر می گذارند (صفحه 7 را ببینید) می توانند به اختلالات دهلیزی مرکزی و پیرامونی تقسیم شوند.
اختلالات دهلیزی پیرامونی
اختلالات دهلیزی پیرامونی مسبب سرگیجه هائی هستند که مرتبط با بخشهائی از سامانه دهلیزی می شود که در گوش داخلی یافت می شوند.
التهاب دهلیزی ، دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم BPPV)) و بیماری منیرق (Ménière) همگی مثالهائی از اختلالات دهلیزی پیرامونی می باشند.
بعضی از افراد ممکن است سرگیجه ای را تجربه کنند که نتوان در یکی از این شرایط خوب تعریف شده طبقه بندی نمود. اگرچه دکترتان هنوز ممکن است برای شما اختلال دهلیزی پیرامونی را تشخیص دهد. اگر آنها قدر باشند که آن را تشخیص دهند علت مرتبط با این بخش از سامانه تعادلتان می باشد.
اختلالات دهلیزی مرکزی
اختلالات دهلیزی مرکزی مسبب سرگیجه هائی هستند که به دلیل مشکلات اثر گذار بر مغز می باشند.
محلهائی از مغز که ممکن است متاثر شوند شامل ساقه مغز و مخچه می باشند. این بخشهای مغز نقش مهمی را در حفظ تعادلمان بازی می کنند و همچنین مسئول حرکات ، طرز ایستادن و سخن گفتن می باشند. اگر آنها متاثر شوند، پس دیگر عملیات و واکنشهائی که آنها مسئول می باشند ممکن است متاثر شوند.

التهاب دهلیزی و التهاب گوش داخلی(labyrinthitis)
التهاب دهلیزی و التهاب گوش داخلی هر دو شرایطی می باشند که ممکن است سبب التهاب قسمتی از گوش داخلی شوند. آنها معمولا بوسیله یک ویروس یا کمتر رایج بوسیله یک باکتری ایجاد می شوند و آنها اغلب ممکن است بعد از یک عفونت مثل سرما خوردگی ، آنفلانزا یا گلو درد ، ظاهر شوند.
التهاب دهلیزی بر اعصاب دهلیزیتان تاثیر می گذارد. این عصبها (هر کدام در یک طرف سرتان) سامانه تعادل در گوش داخلیتان را به مغزتان متصل می کند. الهاب دهلیزی ممکن است سبب شود که شما سرگیجه و مشکلات تعادل را تجربه کنید، اما معمولا بر شنوائیتان اثر نخواهد نمود. التهاب گوش داخلی بر تمام گوش داخلیتان تاثیر می گذارد. شامل قسمتهائیکه با شنوائی درگیر می باشند. این بدین معنی است که التهاب گوش داخلی ممکن است باعث شود که شما در شنوائیتان تغییراتی مثل زنگ خوردن در گوش (tinnitus) یا از دست دادن شنوائی همچنین سرگیجه و مشکلات تعادل را تجربه کنید.
عوارض جانبی هر دوی این شرایط ممکن است شامل: حمله یکهوئی سرگیجهاحساس چرخیدن (دوران سر)احساس عمومی ناپایداریاحساس مرض (حالت تهوع)مریض شدن (استفراغ کردن)بینائی تیرهمشکل در تمرکز کردن
عوارض جانبی ممکن است یکهوئی در صبح یا در طول روز بیایند، و ممکن است کاملا شدید و پریشان کننده باشند. بعضی از افراد ممکن است قادر نباشند در چند روز اولیه صاف بایستند. معمولا عوارض جانبی بعد از چند روز شروع به بیشتر شدن می کنند و می تواند چند هفته طول بکشد که کاملا ناپدید شوند.
درمان شامل استراحت کردن و نوشیدن مقداری زیادی از مایعات می باشد تا از پسایس (کم شدن آب بدن) جلوگیری شود. به شما ممکن است داروهائی داده شود برای کمک کردن در مدیریت بعضی از عوارض جانبیتان موقعیکه دارید بهبود می یابید.
اگر عفونت توسط باکتری ایجاد شود به شما ممکن است آنتی بایوتیک داده شود. بیشتر افراد بعد از چند هفته کاملا بهبود خواهند یافت، اما بعضی از افراد ممکن است عوارض جانبی را برای بلند مدت تجربه کنند. اگرچه در بعضی از موارد سرگیجه چندان شدید نیست، آن ممکن است به اندازه ای کافی باشد که بر زندگی روزانه اشان اثر کند.اگر شما دارید عوارض جانبی مداومی را تجربه می کنید دکترتان ممکن است شما را به یک فیزیوتراپ برای تمرین کردن درمان دهلیزی (صفحه 32 را ببینید) ارجاع دهد.
بعضی از افراد ممکن است دریابیند که شرایطشان بر سلامت ذهنشان اثر می کند که می تواند به حس کردن اضطراب ، افسردگی یا حمله وحشت راهبری کند. اگر شما با این مسائل در چالشید، صفحه 27 را برای اطلاعات بیشتر ببینید یا با دکترتان گفتگو کنید.
دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم (BPPV)
دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم (BPPV) یک علت رایج سرگیجه می باشد. آن می تواند فقرات سرگیجه و دورن سر شدید کوتاه مدت ایجاد کند که می توانند معمولا فقط یک دقیقه یا کمتر طول بکشند.
فقرات سرگیجه به نوعی توسط حرکات ویژه سر ظاهر می شوند برای مثال غلتیدن روی تخت خواب، یا گشتن برای یک کتاب در یک قفسه، بیشتر افراد با این شکل سرگیجه دقیقا می دانند که چه نوع حرکاتی عوارض جانبیشان را تحریک می کنند و تلاش خواهند نمود که از آنها پرهیز کنند.
دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم ایجاد می شود وقتی که ذرات ریزی (گاهی اوقات اتوکونیا (otoconia) یا سنگ گوش (otoliths)نامیده می شوند) از جای عادیشان در سامانه تعادل در گوش به یکی از کانالها که کانالهای نیم دایره ای (صفحه 7 را ببینید) نامیده می شوند حرکت می کنند. در اینجا آنها می توانند در هنگام یا بعد از حرکات خاصی از سر حرکت کنند و سبب شوند که مغزتان فکر کند که شما دارید حرکت می کنید، حتی اگر شما حرکت نکنید.
دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم (BPPV) اغلب علت شناخته ای ندارد. بیشتر افراد متاثر شده بالای 40 سال می باشند و در بعضی افراد ، دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم ممکن است در پی یک ضربه مغزی یا یک عفونت گوش داخلی رخ داده باشد.
دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم ممکن است براساس توصیف عوارض جانبیتان و آزمایش هال پایک (Hallpike) (صفحه 11 را ببینید) تشخیص داده شود. دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم حرکات جهشی ویژه چشم (nystagmus) را سبب می شود هنگام آزمایش هال پایک که می تواند به تصدیق یک تشخیص کمک کند.
دوران سر موقعیتی انقباظی ملایم ممکن است بدون درمان بهتر شود و بعد از چند هفته یا چند ماه ناپدید شود.
اگر درمان نیاز شود، ممکن است روندهای تغییر دادن سنگ گوش (یا روندهای تغییر موقعیت ذرات، صفحه 38 را ببینید ) وارد شود. این درمانها می تواند بوسیله یک دکتر یا یک فیزیوتراپیست انجام شود و نیازمند وسایل ویژه ای نمی باشد.آنها معمولا توسط یک متخصص بجای دکترتان که ممکن است با آنها آشنا باشد ، اجرا می شوند. بعد از درمان موفق با این روشها، کاملا داشتن سرگیجه برای سه ماه بعد این درمان، رایج می باشد.
بیماری مینرق (Ménière’s)
بیماری مینرق یک وضعیتی ایست که بر گوش داخلی اثر می کند و می تواند دفعات شدید سرگیجه یا دوران سر، زنگ زدن در گوشتان (tinnitus) ، از دست دادن شنوائی واحساس فشار در درون گوشتان را ایجاد کند. این وضعیت رایجتر است که بر افراد بین 20 تا 60 سال اثر کند و اندکی بیشتر در زنان تا مردان رایج می باشد.
یک فقره بیماری مینرق اغلب بین دو تا سه ساعت طول می کشداما گاهی اوقات برای 24 ساعت طول می کشد. عوارض جانبیتان ممکن است باعث شوند که شما احساس بیماری (استفراغ کردن) کنید.و شما ممکن است در شنوائیتان یا قبل یا هنگام یک فقره بیماری مینرق ، احساس تغییر کنید.
شما ممکن است خیلی حساس به صدا باشید یا دریابید که صداهای بلند از حالت طبیعی خارج است (خیلی اذیت کننده است) شما ممکن است همچنین ، قبل و بعد یک مورد از این بیماری، یک احساس نرمی و لطافت و یا فشار وسنگینی در یکی از گوشهایتان کنید.
بیماری مینرق ممکن است در مراحل مختلف پیشرفت کند. در مراحل اولیه، ممکن است عوارض جانبیتان کاملا بین هر مورد ناپدید شود.
آنچنانکه این شرایط به پیش می رود، زنگ زدن درگوش و از دست دادن شنوائی ممکن است بدتر شوند و ممکن است دائمی شوند. شدت بیماری یا دوران سر هنگام یک مورد می تواند کاسته شود اما شما ممکن است مشکل تعادل را پیوسته داشته باشید و در بعضی موارد ممکن است سرانجام عوارض جانبی در هر دو گوش ایجاد شود.
فهمیدن این موضوع مهم است که عوارض جانبی و شدت این وضعیت می تواند برای هر فرد متفاوت باشد. برای مثال بعضی افراد ممکن است از دست دادن شنوائی را با مورد عادی دوران سر تجربه کنند درحالیکه دیگران ممکن است دوران سر ناچیز با زنگ زدن شدید گوش را تجربه کنند.
موارد بیماری مینرق می توانند غیر قابل پیش بینی باشند و ممکن است در دسته های کوچکی رخ دهند که بوسیله روزها ، هفته ها، ماه یا سالها می توانند تفکیک شوند.
معمولا هیچ علامت هشدار دهنده ای وجود ندارد که یک مورد قصد دارد که اتفاق افتد. افراد اغلب دلواپسند که یک مورد در مکانهای عمومی برایشان رخ دهد زیرا آنها نگرانند که شخص ناظر به سبب عوارض جانبی بیمار بودن و عدم تعادل، فکر خواهد کرد که آنها مست می باشند.
علت بیماری مینرق هنوز ناشناخته است اما هر مورد فکر می شود که در نتیجه ایجاد شدن یک فشار در گوش داخلی می باشد. یک سابقه خانوادگی از بیماری مینرق خطر ایجاد کردن آن را برایتان افزایش دهد.
هیچ داروی شناخته شده ای برای بیماری مینرق وجود ندارد و درمانها متمرکز بر مدیریت کردن و راحترتر کردن عوارض جانبی و این موارد می باشند.
داروها می توانند به کاستن عوارض جانبی هنگام این مواد کمک کنند یا ممکن است تکرار این موارد را کاهش دهند.
دراروهای ضد دوران سر و داروهای مسکن پر شکنج هر دو ممکن است کمک کنند اگر به محض اینکه اولین عوارض جانب توسعه یافتند مصرف شوند.این داروها می توانند شدت یک مورد را بکاهند و عوارض جانبی را راحتر کنند.
بعضی اتساع کننده رگهای خونی پر پیچ و خم (labyrinthine vasodilator) مثل سرک (Serc) (betahistidine) طولانی مدت خوردن این دارو در بعضی از افراد ممکن است به کاستن تناوب این موارد کمک کند، اما آنها هنگام رخ دادن این موارد کمک نمی کنند.
بهبودی دهلیزی (صفحه 32 را ببینید) ممکن است همچنین به عنوان یک درمان بعلاوه رویکردهای تمد اعصاب، پیشنهاد شود. در موارد شدید تر، جراحی ممکن است لازم شود.
اگرچه تحقیقات کمی برای حمایت کردن از آن وجود دارد، بعضی از افراد گزارش کرده اند که تغییر در روش زندگی به بهبود عوارض جانبیشان کمک کرده است. این تغییرات شامل موارد زیر می باشند:خوردن غذاهای کم نمکتمرین ورزش منظمرویکردهای تند اعصاب و هوشیاریترک کردن سیگارپرهیز کردن از الکل، کافئین و دیگر غذاهائی که آنها می دانند که ممکن است یک مورد را تحریک کند.
بعضی از افراد ممکن است در یابند که شرایطشان بر سلامت ذهنشان تاثیر می گذارد و این موضوع می تواند به احساس اضطراب ، افسردگی یا حملات دهشتناک راهبری کند. اگر شما با این موضوعات در چالشید، صفحه 27 را برای اطلاعات بیشتر ببینید یا با دکترتان صحبت کنید.
میگرن و سرگیجه یا دوران سر
بعضی از افراد ممکن است سرگیجه و دوران سر را به عنوان یک عارضه جانبی میگرن تجربه کنند. به این مورد ممکن است به عنوان میگرن دهلیزی، میگرن دورانی، دوران سر میگرنی یا دوران سر همبسته با میگرن ارجاع شود.
سرگیجه یا دوران سر ممکن است عارضه جانبی اصلی یا تنها عارضه جانبی میگرنتان باشد یا ممکن است قسمتی از عوارض جانبی باشد که شما قبل یا هنگام میگرنشان، تجربه می کنید.
دیگر عوارض جانبی رایج میگرن شامل یک سر درد شدید، دل آشوب و استفراغ می باشد. شما همچنین ممکن است مشکلات بینائی ، مشکلات گفتاری، سفتی گردن، و یک افزایش حساسیت به نور یا صدا داشته باشید.
پرهیز کردن از محرکها می تواند یک روش موثری برای جلوگیری کردن از میگرن و هر بیماری مرتبط یا دوران سری که آنها ممکن است ایجاد کنند ، باشد. محرکها ممکن است شامل فشار، خستگی و کمبود خواب، غذا و نوشیدنی مشخص (برای مثال شکلات، پنیر یا الکل)، تغییرات هورمونی، تغییرات هوائی (اختلاف فشار هوا) و سیگار کشیدن یا محیطی با دود سیگار باشد.داروهای ویژه ای همچنین ممکن است که دوران سر میگرنی را تحریک کنند.
داروهائی ممکن است برای درمان یا مدیریت کردن میگرن، استفاده شوند.اینها ممکن است شامل داروهای ضد درد عمومی مثل آسپرین و پاراستامول (paracetamol) ، داروهای ضد سوزش مثل ایبوبروفن ، داروهای ضد تهوع و داروهای مسکن ویژه میگرن که فقط با نسخه پزشک فراهم هستند.
گاهی اوقات داروها ممکن است تجویز شوند که از میگرن جلوگیری کنند. دکتر یا داروساز هر انتخاب داروئی را قادرخواهند بود که به شما مطرح کنند. و شما می بایست با دکترتان قبل از شروع کردن مصرف هر داروئی، صحبت کنید.
دوران سر آوندی (Vascular)
عبارت آوندی استفاده می شود تا شرایطی را توضیح دهد که شامل رگهای خونی یا اینکه بوسیله کاهش فراهم شدن خون از رسیدن به قسمت مشخصی از بدن، می شود.
اگر جریان خون به گوش داخلیتان یا محلهائی از مغزتان که با تعادل مرتبط هستند متاثر شود، پس این موضوع می تواند به عوارض جانبی سرگیجه و دوران سر راهبری کند.
شرایط آوندی که ممکن است باعث سرگیجه یا دوران سر شوند عبارتند از:کمبود فشار خون (hypotension) (صفحه 30 را ببینید)باریک شدن رگهای خونی (stenosis) در سر و گردنحملات کم خونی ناپایدار ((TIA سکتهتورم رگهای خونی(vasculitis)
میگرن گاهی اوقات به عنوان یک علت دهلیزی دوران سر شرح داده می شود زیرا هنگام یک میگرن ممکن است یک تغییرات موقتی در جریان خون درون مغز بوجود آید.
اگر سرگیجه اتان توسط شرایط آوندی بوجود آمده است، شما احتمالا دیگر عوارض جانبی را همچنین تجربه خواهید کرد. این موضوع ممکن است شامل از دست دادن شنوائی، مشکلات بینائی، و بی حسی در صورت یا اندام زیرین شود. سرگیجه یا دوران سر نادرا خودشان یک سبب آوندی دارند.
علتهای آوندی سرگیجه و دوران سر بیشتر در افراد مسن رایجتر است.عوارض جانبی ممکن است نشانه ای از بیماری آوندی عامتری باشد و مرتبط با عوامل خطر آفرینی همچون فشارخون بالا، سیگار کشیدن، کلسترول بالا، دیابت، یا یک سابقه فامیلی (فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته ) از بیماری آوندی باشد.
درمان این علتهای سرگیجه و دوران سر در کاستن خطرات آوندی ارزیابی می شود و دکترها ممکن است یک مقدار کمی آسپرین روزانه برای رقیق کردن خون تجویز کنند.تازمانیکه برای یک شخص دلیلی در پرهیز کردن آن وجود ندارد. (برای مثال دیگر داروها، سوء هاضمه یا دیگر مشکلات معده)سرگیجه سردرد گردنی سرویکوژنیک (Cervicogenic) یا دوران سر گردنی

بعضی ها ممکن است سرگیجه ای را که با حرکت دادن گردنشان ایجاد می شود، تجربه کنند. به این موضوع گاهی اوقات به عنوان سرگیجه گردنی (سرویکوژنیک) (Cervicogenic) یا دوران سر گردنی (cervical) ارجاع داده می شود. و آن اغلب به همراه درد گردن یا دامنه محدودی از حرکات گردنی ، حس می شود.
سرگیجه گردنی (سرویکوژنیک) فکر می شود که توسط قطع اطلاعات فرستاده شده از مفاصل گردنتان به مغزتان ایجاد می شود. علامتهائی از گردنتان ممکن است توسط درد یا التهاب بعد از یک آسیب، یا بخاطر تغییراتی در مفاصل که توسط ورم مفاصل ایجاد شده است، متاثر شوند.
اغلب دکتر یا متخصصتان، در ابتدا دیگر علتهای احتمالی سرگیجه اتان را قبل از تشخیص دادن سرگیجه گردنی (سرویکوژنیک)، غیر محتمل خواهند شمرد. درمان می تواند اغلب شامل درمان کردن هر آسیبی یا مشکلاتی که بر گردنتان اثر می کنند ، که ممکن است شامل دارو، درمان دستی (بدنی) (برای مثال فیزیو تراپی) یا تمرین ورزشی یا پیشنهادات وضعی باشد.
دوران سر بعد از آسیب
اگر شما بعد از یک ضربه به سر یا گردن سرگیجه و دوران سر دارید، پس ممکن است به آن بعنوان دوران سر بعد از آسیب
رجوع شود.
دلیل اصلی سرگیجه یا دوران سرتان به اینکه چه قسمتهائی از سر و گردن آسیب دیده است و اینکه آیا گوش داخلی یا مغزتان متاثر شده است، بستگی خواهد داشت. سرگیجه می تواند بعد از یک ضربه مغزی خفیف مثل کونکاشن
(concussion)
رخ دهد.
بعد از یک آسیبی که شامل ضربه مغزی می شود، شما ممکن است آسیبهای در دیگر قسمتهای بدنتان داشته باشید و آن بستگی دارد که چقدر این ضربه شدید می باشد، شما ممکن است دیگر اثرات بلند مدتی را به علت ضربه مغزی (TBI) تجربه کنید.
سرگیجه و مشکلات تعادل تا بعد ظاهر نشوند، وقتی که شما به اندازه کافی خوب نیستید که بلند شوید و در پیرامون حرکت کنید. این موضوع ممکن است یک مدتی بعد از ضربه باشد.
دوران سر بینائی
بعضی افراد ممکن است دریابند که محیطهای بصری مشخصی سرگیجه را تحریک کنند یا اینکه سرگیجه و مسشکلات تعادل موجود را بدتر کنند.شما ممکن است در سوپرمارکتها احساس گیجی و سردرگمی کنید وقتی که با قفسه های بلند پر از ملزومات احاطه شوند یا در ایستگاههای قطار شلوغ وقتی که پر از افراد باشند یا شما ممکن است دریابید که منظره اشیاء سریع حرکت کننده یا چرخنده می تواند سرگیجه ایجاد کند یا سرگیجه اتان را بدتر کند.
شما ممکن است سرگیجه را در یک ماشین یا دیگر وسایل نقلیه تجربه کنید وقتی که شما مناظر سریع حرکت کننده ای را در بیرون از پنجره می بینید یا یک حرکت سریع را در تلوزیون یا پرده سینما می بینید. این موضوع اغلب بیماری حرکت یا سفر نامیده می شود. دیگر عوارض جانبی رایج بیماری حرکت ، دل آشوب و استفراغ کردن می باشد.
شما ممکن است همچنین سرگیجه را تجربه کنید وقتی که یک عینک یا لنز جدید طبی به چشم بزنید.
دوران سر بینائی همچنین می تواند رخ دهد اگر شما دارید مشکلاتی مثل بینائی کاسته شده یا تیره شده را تجربه می کنید. شما می بایست با دکتر،عینک ساز یا متخصصتان صحبت کنید اگر شما مشکلاتی با بینائیتان تجربه می کنید.
بیماری عصبی پیرامونی و نخائی
مشکلاتی با اعصاب در بدن یا ستون فقراتتان می تواند هم علامتهائی که از مفاصل و عضلاتتان به مغزتان می رود و هم علامتهائی که از مغزتان به عضلاتتان باز می گردد را منقطع کند .
این ممکن است بدین معنی باشد که مغزتان اطلاعات مورد نیاز برای حفظ تعادلتان را دریافت نمی کند، و اینکه عضلاتتان ممکن است علامتهای مورد نیاز برای هماهنگ کردن و بازبینی حرکاتتان را دریافت نمی کنند. این ممکن است به مشکلات تعادل، سختی در راه رفتن راهبری کند و ممکن است باعث احساس کردن سرگیجه و عدم پایداری شود.
اگر یک عصب در دست یا پایتان متاثر شود، این مورد اغلب بیماری عصبی پیرامونی نامیده می شود. بعضی افراد ممکن است بیماری عصبی پیرامونی را به سبب دیابت، یا به دلیل یک عفونت، یک شرایط ژنتیکی (برای مثال بیماری ارثی شارکو ماری توث) یا یک شرایط مصونیت خودکار(برای مثال مرض گیلان بار) ، را توسعه دهند.
اگر ستون فقرات متاثر شده است اغلب بیماری ستون فقرات (میلوپسی) (myelopathy) نامیده می شود. میلو پسی ممکن است توسط باریک شدن فضای اطراف ستون فقرات ، شاید به سبب پیش آمدگی یک دیسک یا تغییر سازه استخوانی ستون فقرات (مثل آرتروز)، ایجاد شود.
اگر ستون فقرات به سبب التهاب متاثر شود پس این مورد در عوض معمولا میلیتیس (myelitis) نامیده می شود.
درمان ها برای کمک کردن در مورد بیماری عصبی پیرامونی یا یک بیماری ستون فقرات (میلوپسی) بستگی خواهند داشت به آنچه که این مشکلات را ایجاد کرده است.

فشار یا اضطراب
گاهی اوقات حس کردن فشار، اضطراب یا هیجان می تواند باعث شود که شما سرگیجه یا یک حس عدم تعادل را تجربه کنید.
این نوع سرگیجه ممکن است سرگیجه محرک ذهنی (psychogenic) نامیده شود.
حس کردنی که ممکن است باعث سرگیجه تان شود ممکن است به سبب چیزی که در زندگیتان دارد اتفاق می افتد (برای مثال فشار در سر کار یا یک رویداد زندگی پریشان کننده) یک اختلال اضطراب انگیز، یا کم حوصله گی، باشد.
در بعضی موارد ممکن است ترسیدن از افتادن یا ترسیدن از احساس گیجی که باعث فشار و گیجیتان می شود، باشد.
بعضی افراد ممکن است درباره افتادن و نتایج یک سقوط بهراسند، حتی اگر برای آنها یکی مورد اتفاق نیفتاده است.
سرگیجه ای که توسط فشار یا اضطراب ایجاد می شود ممکن است به یک حلقه بازخوردی نتیجه دهد.این موضوع اتفاق می افتد وقتی سرگیجه ای که توسط احساساتتان ایجاد می شود، احساس فشار و اضطرابتان را بالا می برد و این موضوع به سرگیجه بیشتر راهبری می کند.
احساس اضطراب ممکن است گاهی اوقات به حملات دهشت راهبری کند. هنگام یک حمله دهشتناک نفس کشیدنتان ممکن است سریع و بیش از اندازه (hyperventilation) شود. هایپرونتیلیشن همچنین می تواند باعث بی پروائی و سرگیجه ، به همراه احساس فشار و اضطراب شود.
یادگیری کنارآمدن با احساس فشار و اضطراب می تواند به بهبود شدن عوارض جانبیتان، اعتماد به نفس و کیفیت زندگیتان کمک کند. هوشیاری ، درمان رفتاری ادراکی (CBT) ، دارو و بردن پیش یک فیزیوراپ ممکن است به شما کمک کند تا هر فشار و اضطرابی را، مدیریت کنید. شما می بایست با دکترتان در مورد اینکه چه انتخابهائی فراهم است گفتگو کنید.
مدیریت کردن زمان برای خودتان برای اسراحت کردن می تواند همچنین کمک کند تا از فشار خلاص شوید.چیزهای مثل تمرین ورزش کردن، در طبیعت قدم زدن، یک دوش آرام کننده گرفتن، یا گوش کردن به بعضی آهنگهای آرام ممکن است به مدیریت کردن احساساتتان کمک کند. افراد متفاوت فعالیتهای متفاوتی را برای تمدد اعصاب پیدا می کنند، پس آنچه که بهترین چیز برای شما می باشد را انجام دهید.
سطخ پائین شکر خون (hypoglycaemia)
سح پائین شکر (گلوکز) در خونتان می تواند به سرگیجه راهبری کند و ممکن است یک نشانه ای باشد که خونتان انرژی مورد نیاز برای عملکردهای مناسب را ندارد.
دیگر عوارض جانبی کمبود شکر خون ممکن است شامل احساس گرسنه بودن ، لرزیدن یا احساس ضعف، و عرق کردن شود. در حالتهای شدید شما ممکن است هوشیاریتان را از دست بدهید.
برای درمان کردن سطح پائین شکر خون شما می بایست چیزی شکر دار را بخورید یا بیاشامید. برای مثال مقداری شیرینی بخورید یا یک لیوان آب میوه بنوشید.
کمبود شکر خون در افرادی با دیابت رایجتر می باشد. اگر شخصی با دیابت یک وعده غذائی را از دست دهد ، خودشان را به شدت فشار می دهند، یا آمپول انسولین بیش از اندازه ای را می زند، این موضوع ممکن است به کاهش شکر خون راهبری کند و باعث شود که آنها احساس گیجی کنند. اگر این موضوع مرتبا رخ می دهد، شما می بایست با گروه مراقبین دیابتتان صحبت کنید دربره اینکه شما چه می توانید انجام دهید تا به پرهیز کردن آن کمک کند.
پسایش (کم شدن آب بدن) یا گرمازدگی
پسایش (کم شدن آب بدن) وقتی رخ می دهد که بدنتان به اندازه مورد نیازش مایعات ندارد. این موضوع می تواند رخ دهد وقتی که بدن مایعات بیشتری (برای مثال تعرق) از آنچه بدست می آورد از دست می دهد. پسایش می تواند بر روشی که بدن عملکرد دارد اثر کند، آنچنانکه این موضوع تعادل نمک و شکر در بدن را آشفته می کند.
عوارض جانبی پسایش ممکن است شامل احساس تشنگی کردن، گیج و منگ بودن یا دوران سر، خسته شدن، دفع کردن ادرار تیره رنگ بد بو، و دفع ادرار کمتر از حد عادی، باشد.
اگر شما گرمازده شوید شما می بایست مقدار زیادی از مایعات بنوشید. جرعه کردن مقدار کمی به صورت منظم ممکن است بهترین راه باشد اگر شما در همان زمان مشکل معده دارید. سعی کنید از الکل ، کافئین و نوشیدنیهای کربناتی پرهیز کنید آنچنانکه آنها ممکن است کمتر موثر باشند.
گرمازدگی رخ می دهد وقتی که بدنتان در مقابل گرمای بیش از حدی قرار گرفته است و با حفظ کردن یک حرارت عادی و ثابت در چالش است.
عوارض Fatigue and neurological conditions...